موسی و ساحران
یکی از داستان های فوق العاده ایی که در سوره اعراف به آن اشاره شده ماجرای حضرت موسی و ساحران فرعون است. هنگامی که عصای حضرت موسی همه سحر(مار) های ساحران را می بلعد، ساحران به سجده می افتند. ساحرانی که برای مبارزه با حضرت موسی آمده بودند، اکنون چنان معرفت عمیقی نسبت به خدای واحد پیدا کرده بودند که تهدید به شکنجه و عذاب فرعون نیز کارساز نشد و آن ها گفتند که ما یه سوی خدا باز می گردیم. این جمله بسیار عمیقی ست برای اشخاصی که تا چند لحظه قبل خدای موسی را باور نداشتند. زیباترین قسمت از نظر بنده دعای ساحران است:" ربنا افرغ علینا صبرا و توفنا مسلمین". ناگهان چنان تغییری در آنها ایجاد می شود که از خداوندی که اکنون به آن ایمان آورده اند طلب صبر و مردن در راه او می کنند. ساحران مصداق بارز از فرش به عرش رسیدن هستند.
یک نمونه دیگر مثل همین ساحران نیز در تاریخ وجود دارد. جناب حرّ. شخصی که برای مبارزه با امام آمده بود، چنان تغییر می کند که شهید راه همان امام می شود. و این مهم حاصل نمی شود جز با داشتن ضمیری پاک و آماده دریافت حقیقت.
