ملا محمد

کتاب "مردی در تبعید ابدی" فوق العاده ست. از اون کتاب هایی بود که من رو مسحور خودش کرده بود. با شخصیت ملا محمد، جناب صدرالمتالهین، خیلی ارتباط برقرار کردم. یه جورایی انگار خلقیات و رفتار و روحیات من رو داشت منعکس می کرد. علایق متشابه، تمایلات متشابه، درگیری‌های متشابه اما با هوشی که به یه یک هزارم هوش ملا محمد هم نمی رسد. یه جای کتاب یه خورده بهم فشار روحی و احساسی وارد کرد: اونجا که ملا محمد با ملا شمسای گیلانی آشنا شد. زندگی ملا محمد از منظر اجتماعی داشت شبیه من پیش می رفت تا اونجایی که ملا شمسا در اون شب به سمت ملا محمد رفت و چیزی رو که مدت ها آرزوش رو داشت بهش گفت. از اونجا تغییر شروع شد. مکالمات درون ذهن ملا شمسا انقدر واسم آشنا بود که انگار نویسنده خودش چنین شرایطی رو تجربه کرده. به هر حال هم ملا محمد از تنهایی در اومد و هم ملا شمسا به آرزوش رسید...