وسع

جدیدا تا طرف یه کاری رو از روی تنبلی و یا هر دلیل دیگه ای، درست و کامل انجام نمیده آیه << لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها >> رو میاره و فکر میکنه دیگه همه چیز تمام شد و مسئولیت از ایشون سلب شده. مشکل اینجاست که این بنده خدا اصلا معنی "وسع" رو نمی دونه!!!

مثلا من چند ساعت دارم روی یه پروژه کار می کنم، خیلی خسته میشم و میگم "وسع" من در همین حد بود و بلند میشم که برم بخوابم. اما آیا واقعا وسع من همین قدر بود؟ یعنی نمی تونستم 5 دقیقه دیگه بیشتر بیدار بمونم؟ به احتمال بسیار زیاد می تونستم. پس وسع من بیشتر از چیزی بود که فکر می کردم. در اصل تا زمانی که من با اراده خودم بلند میشم که برم بخوابم، هنوز از حداکثر توان خودم استفاده نکردم. وقتی از شدت خستگی "بی اختیار" روی دفتر و کتابم خوابم برد، این میشه "وسع" من.

اگه بخوایم با این آیه کم کاری های خودمون رو "توجیه" کنیم، مصداق بارز " آن‌کس که نداند و نداند که نداند" میشیم...