دیشب در مجلسی بودیم که شبهه ای مطرح شد: گفتند که قرآن چون در عربستان نازل شده به همین علت وعده حوری و باغهای زیبا در بهشت داده است و این مختص عرب هاست و نمی تواند برای اروپایی ها جذاب باشد و به همین خاطر قرآن بیشتر برای عرب ها نازل شده نه بقیه دنیا..."
قبل از هرگونه استدلال اول باید به این نکته توجه کرد که مایی که با قوه تفکر و تعقل خودمان به این نتیجه رسیده ایم آیا خداوند که خالق تفکر و تعقل ماست به این نکته واقف نبوده و اشتباه گفته که این قرآن باعث نجات همه عالم است نه فقط اعراب؟؟ آیا خداوند از وضع اروپا مطلع نبوده؟؟
1) درست است که باغهای زیبا برای اروپاییان جذابیت زیادی ندارد( هر چند باید به این نکته توجه کرد که حتی اگر در زیباترین باغها هم زندگی کنیم، باز هم ترس از مرگ و فنا و اینکه در مدت محدود دنیا از این باغها بهرهمند خواهیم شد خود، آزار دهنده است و وعده مخلّد بودن در آن باغها جذابیت پیدا میکند نه خودِ باغ به ما هو باغ) اما در قرآن به مسائل دیگر هم اشاره شده که برای همه و نه فقط اعراب جذابیت دارد، مثل: مهربانی و برادری بهشتیان با هم، قول لغو نشنیدن در بهشت، شرابی که سر درد و ضعف نمی آورد، زنهایی که هیچگاه به شوهران خود خیانت نمیکنند( نه صرف وجود زن زیبا)، آرامشی که بهشتیان دارند، فراموش کردن گناهان و آنچه باعث آزار آنها می شده و ...
2) باغهای زمینی هرچقدر هم زیبا باشند باز هم مثل باغهای بهشتی نخواهند شد: هر میوهای که اراده کنی برایت حاضر میشود، در باغهای بهشت آب از زیر درختان جاری است بر خلاف باغهای زمینی که آب در میان درختان جاری است و در واقع درختان بهشتی بر روی آب قرار دارند و این آب نیز خود ماجراها دارد(" کان عرشه علی الماء") و با توجه به سوره محمد(ص) میتوان اینگونه استدلال کرد که این آب تجلی اعمال نیکو در این دنیا در بهشت است...
3)استدلال دیگری که می توان مطرح کرد این است که اعراب زمان جاهلیت را باید با این گونه وعده ها از کارهای خلافی که میکردند باز میداشت ولی انسان های خارج از شبه جزیره( نه اروپاییان قرون وسطی که بعضی از آنها نیز خلق و خوی مانند اعراب جاهلیت داشتند) و زمانهای دیگر فقط با تفکر و تعقل در خود و اطراف خود می توانند به حقیقت پی ببرند و نیازی به اینگونه وعده ها ندارند.
مشابه استدلال سوم، روایتی از امام صادق(ع) دیدم که از ایشان پرسیدند آیا نازل شدن قرآن به زبان عربی فخری برای عرب است؟ ایشان فرمودند خیر، بلکه این فخری برای عجم است زیرا به قرآنی که به زبان خودشان نبود ایمان آوردند حال آنکه اگر قرآن به زبانی دیگر نازل میشد اعراب به آن ایمان نمی آوردند